Hemels Blauwe Krater Zee.                              

Ik Wandel en ik ga

de  Badweg door je Duinen.

 

De verhaaltjes en de dromen

die, peilbaar diep,  opkomen uit jou

het hemels blauw van de kratermeren in je ogen.

Zienderogen maar

zinderend van Vuur en Vlam staat mij dat bij

flamboyant en ravissant bij dat eigen rode haar .

 

Ik wandel en ik ga

de koninklijke Zeeweg door je duinen,

elke duim een vrouw, voel ik die huid van jou

in elke duim en vingertop een vrouw.

 

De welving van je opperhuid,

de zachte drang naar boven en naar buiten

komt vrij, te voorschijn uit je kratermeren ogen,

met meeuwen krijsend door je hemelsblauw.

Celeste Hemelogen  

opgewekt en opgeheven naar een hoger plan

van zin belevend leven.

De Goesting en de Zin ……. Ach, laat ons eeuwig bij U leven.

 

Ik wandel en ik ga (met jou  ?)

de lange lange zeeweg door de duinen…..

Hoe droger de zandwoestijn, hoe meer ik zeker weet :

Wat ik voel is wat ik ruik ….. wat ik zie is wat ik krijg hier,

zomaar gratis hèb gekregen ….. ::

de Lucht van Water !   krijg ik hier   De Lucht van Water hier gekregen

  

 

 Duinen

 

Ik wandel en ik ga

langs de Badweg lekker struinen door je Duinen

En ik heb met recht, mèt wàt je zegt :

De Lucht van Water hier gekregen

 

Wandel en ga je met mij mee ?

te water ter zee en in de lucht

op weg naar gindse branding,

hoor het ruizen van de duinen

blazen piepen zuchtende

haar zacht geaarde hart uit luchten

op de wereldwijze deining van de

Krater Blauwe Zee.

Ja, dat zeg ik : je Hemels

Blauwe Krater Zee.

 

Fred  Hoekstra, Augustus 2009